8
 
 
  Praktisch | Vergiftiging bij huisdieren  
         
 
 
  www.licg.nl
   
 
 
  Indien het lastig blijkt een plantensoort te achterhalen, kan ook het lokale tuincentrum informatie 
  geven over de soort plant (maar niet over de giftigheid voor uw dier). 
  Let op: onderstaande opsommingen zijn niet uitputtend; er zijn nog meer giftige planten! 
  Raadpleeg bij twijfel een dierenarts. 
  Kerstplanten: Kerstster, hulst, maretak en kerstroos 
  De kerstster (Euphorbia pulcherrima) werd in het verleden bestempeld als erg giftig, maar in 
  praktijk valt dat mee. Dieren krijgen meestal enkel maagdarmklachten (braken, niet willen eten, 
  sloom) die vanzelf over gaan. Heeft uw dier van de kerstster gegeten dan kan het wel verstandig 
  zijn de dierenarts te raadplegen: soms kan medicatie verlichting bieden. 
  Hulst (Ilex aquifolium) bevat stoffen die maagdarmklachten kunnen geven. Dieren moeten voor de 
  ontwikkeling van serieuze verschijnselen een grote hoeveelheid van de plant opeten. 
  Vergiftigingsverschijnselen zijn speekselen, braken, niet eten en diarree. Daarnaast kan het dier 
  met de kop schudden en smakken. Om irritatie van de slijmvliezen in de bek te beperken, kunt u 
  de bek spoelen met water. Over het algemeen gaan de verschijnselen binnen een dag vanzelf over. 
  Bij klachten en/of inname van grote hoeveelheden is het verstandig om de dierenarts te 
  raadplegen.  
  Maretak (mistletoe, Viscum album) kan bij kleine hoeveelheden braken en diarree veroorzaken. 
  Grotere innames kunnen gepaard gaan met ernstigere symptomen als: grote pupillen, snel zwaar 
  ademen, shock. In sommige gevallen kan dit leiden tot het overlijden van het dier. Houd dit 
  kerstplantje dus liever buiten de deur als u huisdieren heeft. 
  De kerstroos (Helleborus niger) bevat natuurlijke hartglycosiden die het hart 
  krachtiger laten kloppen. Inname kan in eerste instantie darmklachten geven zoals 
  braken en diarree, maar bij inname van grote hoeveelheden kunnen ook 
  hersenverschijnselen zoals sufheid, verlamming en hartritmestoornissen optreden.   
  Lelies 
  Lelies zijn voor katten erg giftig en kunnen leiden tot ernstig nierfalen. Een bekend voorbeeld is de 
  tijgerlelie (Lilium tigrinum). De hele lelie is giftig: stengel, blad en stuifmeel. Als stuifmeel op de 
  pootjes of snuit van een kat terecht komt, kan hij het gemakkelijk binnenkrijgen wanneer hij zich 
  gaat wassen. Ook het knabbelen aan een blaadje kan al voor ernstige problemen zorgen. 
  Symptomen van vergiftiging zijn braken, speekselen, niet eten, sloomheid, veel plassen en 
  uiteindelijk het uitvallen van de nierfunctie. Denkt u dat uw kat van een lelie heeft gegeten, neem 
  dan altijd contact op met uw dierenarts. 
  Bollen 
  Giftige bolbloemen die vaak in huis worden gehaald zijn narcis, krokus, Amaryllis en tulp. Van deze 
  bolgewassen zijn zowel de plant als vooral ook de bol giftig. Zorg er voor dat honden en katten de 
  bollen niet kunnen opgraven en houd de dieren uit de buurt als u gaat planten. Ook de hyacint en 
  het sneeuwklokje zijn giftig, maar in wat mindere mate.  
 
 
  Kerstroos